Categoriearchief: Columns Leidsch Dagblad

'De knop is stuk'

‘Daarstraks deed hij het nog’, stelt Sjef Houppermans kalm vast. We zien op het scherm de tekst van ‘Le déserteur’, een protestchanson avant la lettre van Boris Vian, maar tot iets horen komt het niet. Ook niet als een schone blonde, die doet denken aan een circusassistente, te hulp schiet. Lees verder

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, Columns Leidsch Dagblad Reacties uitgeschakeld voor 'De knop is stuk'

‘Blijf hongerig, blijf dwaas’

Jammer, de serveerster van de gebroken glazen – altijd ontsnapte vroeger of later op de avond een stapel glaswerk aan haar handen – is er niet. Ook niet haar collega met de schuldvrije lachogen in vollemaansgezicht. Mijn eerste biertje krijg ik nu van een jong ding, strak truitje, stukje rug zichtbaar boven fijne billen. Verder is er niet veel veranderd in Sociëteit de Burcht, mijn stametablissement van weleer. Dus gedoe met de wc beneden en een belabberde akoestiek. Twee studenten reppen over ‘indrinkenkenken’. Maar een fraaie ruimte met meestentijds intelligente, kunstzinnige gasten blijft het. En dat plafond, hè. Lees verder

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad Reacties uitgeschakeld voor ‘Blijf hongerig, blijf dwaas’

'Blijf hongerig, blijf dwaas'

Jammer, de serveerster van de gebroken glazen – altijd ontsnapte vroeger of later op de avond een stapel glaswerk aan haar handen – is er niet. Ook niet haar collega met de schuldvrije lachogen in vollemaansgezicht. Mijn eerste biertje krijg ik nu van een jong ding, strak truitje, stukje rug zichtbaar boven fijne billen. Verder is er niet veel veranderd in Sociëteit de Burcht, mijn stametablissement van weleer. Dus gedoe met de wc beneden en een belabberde akoestiek. Twee studenten reppen over ‘indrinkenkenken’. Maar een fraaie ruimte met meestentijds intelligente, kunstzinnige gasten blijft het. En dat plafond, hè. Lees verder

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, Columns Leidsch Dagblad Reacties uitgeschakeld voor 'Blijf hongerig, blijf dwaas'

Uien, schelpen en een hangplek

De tunnel bij het station onderdoor, nou dan was je de stad al wel zo’n beetje uit. Ik fiets nu opnieuw naar Katwijk. De weg die ik lang geleden met moeder ging en later met de kindjes in het zitje voorop. Waar zou ma nu zijn? Van mijn rijkdom weet ik dat wel. Zoals ik ook weet op weg te zijn naar de samen groepende mannen op de boulevard. ‘Waar praten die over, mama?’ ‘Oh, die kletsen maar wat, joh.’ Klopte dat? Lees verder

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, Columns Leidsch Dagblad Reacties uitgeschakeld voor Uien, schelpen en een hangplek

Drie borsten

Kalm, warm weer is het. We beleven een zomerse toegift. Dagen zijn het waarop bladeren niet vallen, nee, ze dansen, de zwaartekracht negerend, in een traag, eigen tempo omlaag. ‘The warm september of my years’ van Frank Sinatra zingt in mijn hoofd, terwijl ik peddel richting stad.
De opbouw van de kermis verloopt rustig. Persoonlijk vind ik dit de mooiste fase van de kermis. Er worden gokpaleizen, eetkramen en monsterlijk hoge machines opgetrokken. Mij daarin niet gezien; het leven is uit zichzelf al beangstigend genoeg. Lees verder

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, Columns Leidsch Dagblad Reacties uitgeschakeld voor Drie borsten

Vrede met, streep door ‘en toch’

‘VREDE MET, STREEP DOOR ‘EN TOCH’

Inleiding
Al enige tijd plaats ik op deze plek alleen nog liedjes en ‘gedichten van na’. Om niet onnodig interessant te doen: van na wil zeggen gemaakt na de prostaatkanker.
Geen zin heb ik meer om me nog te bemoeien met de dagelijkse gang van zaken. Ik had beloofd dit besluit te duiden.
Overigens blijft de site online. Af en toe zal er nog een gedicht verschijnen, of als de aanvechting groot is wat woorden gewijd aan iets banaals als sport. Of politiek. Of religie. Alles is gelijk banaal.
Lees verder

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, De Dolende Man (roman) Reacties uitgeschakeld voor Vrede met, streep door ‘en toch’

Vrede met, streep door 'en toch'

‘VREDE MET, STREEP DOOR ‘EN TOCH’
Inleiding
Al enige tijd plaats ik op deze plek alleen nog liedjes en ‘gedichten van na’. Om niet onnodig interessant te doen: van na wil zeggen gemaakt na de prostaatkanker.
Geen zin heb ik meer om me nog te bemoeien met de dagelijkse gang van zaken. Ik had beloofd dit besluit te duiden.
Overigens blijft de site online. Af en toe zal er nog een gedicht verschijnen, of als de aanvechting groot is wat woorden gewijd aan iets banaals als sport. Of politiek. Of religie. Alles is gelijk banaal.
Lees verder

Geplaatst in Columns, Columns Leidsch Dagblad Reacties uitgeschakeld voor Vrede met, streep door 'en toch'

Het laatste genot

(van na)

Het laatste genot

zonnetjes en geverfde lachlijnen
ogen, dof, rood, ongezien
vaders hand, de geborgen geur van 4711
brullende leeuwen, geworpen messen en zij
mooi, hoog zwevend boven de dood
buiten wil het kind, onbegrepen vervreemd, meer
donkerte, angstgeroffel, klatergoud, suikerspin

borsten en geschoren heiligheid
ogen, dof, rood, ongezien
handen, het strelen verleerd, klauwen troosteloos
vermoeide lendenen, verspilde wanhoop en zij
verlaten, walgend zonder vangnet
buiten wil de man, onbegrepen vervreemd, meer
ontoereikend genot, bedwelming, gutsend bloed, levensangst

vuilgrijs en verwrongen trekken
ogen, dof, rood, zien
handen, bruingevlekt, krachteloos gebald
zeurende stemmen, eindeloze verwijten en hij
versleten, vrezend de lege avond
buiten komt de man, laat begrip, niet meer
afgesloten vluchtwegen, uitgeraasd, wakker, zelfhaat

waarom Eduardo?
en nu?

teken zonnetjes, scheer je en verspil niet meer
vrees het laatste genot niet

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, Gedichten (losse gedichten) Reacties uitgeschakeld voor Het laatste genot

Coronel, Van den Boog, de nepintellectuelen, de strontkar en Cruijff

Ach, wat zijn er toch veel lui met prachtige fatsoensnormen. Hoogopgeleid ook. Die weten zich in moreel opzicht verheven boven Johan Cruijff. En daarbij, zij praten en schrijven netjes. Als er ergens strijd is gaan ze eerst verbaal sterk in overleg en daarna keren ze wang na wang toe. Laten we toch hopen dat al die moraalridders ons nooit ergens werkelijk moeten verdedigen. Met keurig spreken en de handen niet vuil maken – omdat je die meestentijds louter gebruikt om heel moedig het toetsenbord te bedienen en de ander de les te lezen – is nog nooit een strijd beslist.
Natuurlijk heeft Cruijff als geboren straatvechter her en der grenzen overschreden. Natuurlijk is het spel hard gespeeld. Natuurlijk weet Cruijff dat hij over enkele jaren, officieel verantwoordelijk of niet, wordt afgerekend op de ontwikkelingen binnen Ajax. Natuurlijk jaagt hij daarom nu de kogel door de kerk. En even natuurlijk spreken alle zuivere zielen zonder rottigheid op het achterste van hun tong daar dan weer schande van.
Sjonge, wat heeft uw Vrije Man een hekel aan alle halve intellectuelen die zo goed kunnen nadenken en schrijven en die het hart, durf daar eens aan te twijfelen, zeker op de juiste plaats dragen.
Liever niet, maar soms moet er gestreden worden. Dan volstaat pappen en nathouden niet. Als de zittende macht niet beweegt, kun je niet anders dan ‘vechten’. Maandag schreef ik al over ‘Respect voor Cruijff’. Hij doet het wel. Was Coronel eigenhandig opgestapt. Rik van den Boog? Blind?
Lang genoeg heeft de leiding van Ajax er een puinhoop van gemaakt. Jaren geleden, toen de Vrije Man nog voor Planet werkte, schreef ik al over de verloedering van de vereniging met de fraai historie. Verkeerde trainers, hopeloze transfers, tientallen spelers op de loonlijst, talentvolle jeugd laten gaan, financieel wanbeleid, slechte scouting, enzovoort.
Hoe goed was men in veinzen dat naar Cruijff werd geluisterd. Of wel een beetje luisteren maar dan weer zijn plannen als onhaalbaar afschilderen, als te rigoureus. Ook nu werd dat spel weer gespeeld. Het is precies die quasi-fatsoenlijke, op de consensus van de middelmaat gebaseerde wijze van handelen die Ajax geen goed deed. En waarmee Cruijff dus niets heeft. Als hij zijn nek uitsteekt moet het wel voor 100 en niet voor 99% gaan zoals hij het in zijn hoofd heeft zitten. Lijkt me logisch.
En wat doen alle ‘heren’. Die stappen na zoveel jaren matig presteren niet beschaafd op om de club geen verdere narigheid te bezorgen. Nee, die zoeken het gevecht met Cruijff en zijn niet te beroerd om daarna als verliezer na te trappen. Wel goed dat iedereen uiteindelijk altijd even de ware aard laat zien. Maar wie is in hemelsnaam Coronel, of Van den Boog om clubiconen als Cruijff, Bergkamp en Jonk zo te beschadigen? Nee, eerder ligt de fatsoensloze schande aan de kant van dit soort niveauloze passanten. Waarom probeert Blind er weer tussendoor te glippen? Waarom accepteert hij niet dat hij voor een flink deel verantwoordelijk is voor het verval in Amsterdam. En, terzijde, hoe loyaal was hij eigenlijk naar Jol?
Cruijff is niet heilig. En ik vind zelfs dat zijn kans van slagen niet groot is, als hij niet inziet dat er ook op het gebied van de centen en de scouting moet worden ingegrepen. Ook zal hij ervaren dat de clubfilosofie (eigen jeugd) charmant is, maar tevens een garantie voor weinig titels.
Laat JC het evenwel de komende drie jaar (zoveel tijd is nodig) precies doen zoals hij wil. Met zijn status komt hem die kans toe.
Het is een gotspe dat daarvoor zoveel harde strijd geleverd moest worden en dat ene Coronel (gaan er duizend van in een dozijn) het zich permitteert om met de strontkar over Cruijff heen te rijden. Even ergerlijk is de intellectuele meute die de stront dan ook nog eens lekker inwrijft.

Geplaatst in Columns, Columns Leidsch Dagblad Reacties uitgeschakeld voor Coronel, Van den Boog, de nepintellectuelen, de strontkar en Cruijff

Coronel, Van den Boog, de nepintellectuelen, de strontkar en Cruijff

Ach, wat zijn er toch veel lui met prachtige fatsoensnormen. Hoogopgeleid ook. Die weten zich in moreel opzicht verheven boven Johan Cruijff. En daarbij, zij praten en schrijven netjes. Als er ergens strijd is gaan ze eerst verbaal sterk in overleg en daarna keren ze wang na wang toe. Laten we toch hopen dat al die moraalridders ons nooit ergens werkelijk moeten verdedigen. Met keurig spreken en de handen niet vuil maken – omdat je die meestentijds louter gebruikt om heel moedig het toetsenbord te bedienen en de ander de les te lezen – is nog nooit een strijd beslist.

Natuurlijk heeft Cruijff als geboren straatvechter her en der grenzen overschreden. Natuurlijk is het spel hard gespeeld. Natuurlijk weet Cruijff dat hij over enkele jaren, officieel verantwoordelijk of niet, wordt afgerekend op de ontwikkelingen binnen Ajax. Natuurlijk jaagt hij daarom nu de kogel door de kerk. En even natuurlijk spreken alle zuivere zielen zonder rottigheid op het achterste van hun tong daar dan weer schande van.
Sjonge, wat heeft uw Vrije Man een hekel aan alle halve intellectuelen die zo goed kunnen nadenken en schrijven en die het hart, durf daar eens aan te twijfelen, zeker op de juiste plaats dragen.

Liever niet, maar soms moet er gestreden worden. Dan volstaat pappen en nathouden niet. Als de zittende macht niet beweegt, kun je niet anders dan ‘vechten’. Maandag schreef ik al over ‘Respect voor Cruijff’. Hij doet het wel. Was Coronel eigenhandig opgestapt. Rik van den Boog? Blind?
Lang genoeg heeft de leiding van Ajax er een puinhoop van gemaakt. Jaren geleden, toen de Vrije Man nog voor Planet werkte, schreef ik al over de verloedering van de vereniging met de fraai historie. Verkeerde trainers, hopeloze transfers, tientallen spelers op de loonlijst, talentvolle jeugd laten gaan, financieel wanbeleid, slechte scouting, enzovoort.

Hoe goed was men in veinzen dat naar Cruijff werd geluisterd. Of wel een beetje luisteren maar dan weer zijn plannen als onhaalbaar afschilderen, als te rigoureus. Ook nu werd dat spel weer gespeeld. Het is precies die quasi-fatsoenlijke, op de consensus van de middelmaat gebaseerde wijze van handelen die Ajax geen goed deed. En waarmee Cruijff dus niets heeft. Als hij zijn nek uitsteekt moet het wel voor 100 en niet voor 99% gaan zoals hij het in zijn hoofd heeft zitten. Lijkt me logisch.

En wat doen alle ‘heren’. Die stappen na zoveel jaren matig presteren niet beschaafd op om de club geen verdere narigheid te bezorgen. Nee, die zoeken het gevecht met Cruijff en zijn niet te beroerd om daarna als verliezer na te trappen. Wel goed dat iedereen uiteindelijk altijd even de ware aard laat zien. Maar wie is in hemelsnaam Coronel, of Van den Boog om clubiconen als Cruijff, Bergkamp en Jonk zo te beschadigen? Nee, eerder ligt de fatsoensloze schande aan de kant van dit soort niveauloze passanten. Waarom probeert Blind er weer tussendoor te glippen? Waarom accepteert hij niet dat hij voor een flink deel verantwoordelijk is voor het verval in Amsterdam. En, terzijde, hoe loyaal was hij eigenlijk naar Jol?

Cruijff is niet heilig. En ik vind zelfs dat zijn kans van slagen niet groot is, als hij niet inziet dat er ook op het gebied van de centen en de scouting moet worden ingegrepen. Ook zal hij ervaren dat de clubfilosofie (eigen jeugd) charmant is, maar tevens een garantie voor weinig titels.
Laat JC het evenwel de komende drie jaar (zoveel tijd is nodig) precies doen zoals hij wil. Met zijn status komt hem die kans toe.

Het is een gotspe dat daarvoor zoveel harde strijd geleverd moest worden en dat ene Coronel (gaan er duizend van in een dozijn) het zich permitteert om met de strontkar over Cruijff heen te rijden. Even ergerlijk is de intellectuele meute die de stront dan ook nog eens lekker inwrijft.

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, De Dolende Man (roman) Reacties uitgeschakeld voor Coronel, Van den Boog, de nepintellectuelen, de strontkar en Cruijff