Maandelijks archief: maart 2011

Coronel, Van den Boog, de nepintellectuelen, de strontkar en Cruijff

Ach, wat zijn er toch veel lui met prachtige fatsoensnormen. Hoogopgeleid ook. Die weten zich in moreel opzicht verheven boven Johan Cruijff. En daarbij, zij praten en schrijven netjes. Als er ergens strijd is gaan ze eerst verbaal sterk in overleg en daarna keren ze wang na wang toe. Laten we toch hopen dat al die moraalridders ons nooit ergens werkelijk moeten verdedigen. Met keurig spreken en de handen niet vuil maken – omdat je die meestentijds louter gebruikt om heel moedig het toetsenbord te bedienen en de ander de les te lezen – is nog nooit een strijd beslist.
Natuurlijk heeft Cruijff als geboren straatvechter her en der grenzen overschreden. Natuurlijk is het spel hard gespeeld. Natuurlijk weet Cruijff dat hij over enkele jaren, officieel verantwoordelijk of niet, wordt afgerekend op de ontwikkelingen binnen Ajax. Natuurlijk jaagt hij daarom nu de kogel door de kerk. En even natuurlijk spreken alle zuivere zielen zonder rottigheid op het achterste van hun tong daar dan weer schande van.
Sjonge, wat heeft uw Vrije Man een hekel aan alle halve intellectuelen die zo goed kunnen nadenken en schrijven en die het hart, durf daar eens aan te twijfelen, zeker op de juiste plaats dragen.
Liever niet, maar soms moet er gestreden worden. Dan volstaat pappen en nathouden niet. Als de zittende macht niet beweegt, kun je niet anders dan ‘vechten’. Maandag schreef ik al over ‘Respect voor Cruijff’. Hij doet het wel. Was Coronel eigenhandig opgestapt. Rik van den Boog? Blind?
Lang genoeg heeft de leiding van Ajax er een puinhoop van gemaakt. Jaren geleden, toen de Vrije Man nog voor Planet werkte, schreef ik al over de verloedering van de vereniging met de fraai historie. Verkeerde trainers, hopeloze transfers, tientallen spelers op de loonlijst, talentvolle jeugd laten gaan, financieel wanbeleid, slechte scouting, enzovoort.
Hoe goed was men in veinzen dat naar Cruijff werd geluisterd. Of wel een beetje luisteren maar dan weer zijn plannen als onhaalbaar afschilderen, als te rigoureus. Ook nu werd dat spel weer gespeeld. Het is precies die quasi-fatsoenlijke, op de consensus van de middelmaat gebaseerde wijze van handelen die Ajax geen goed deed. En waarmee Cruijff dus niets heeft. Als hij zijn nek uitsteekt moet het wel voor 100 en niet voor 99% gaan zoals hij het in zijn hoofd heeft zitten. Lijkt me logisch.
En wat doen alle ‘heren’. Die stappen na zoveel jaren matig presteren niet beschaafd op om de club geen verdere narigheid te bezorgen. Nee, die zoeken het gevecht met Cruijff en zijn niet te beroerd om daarna als verliezer na te trappen. Wel goed dat iedereen uiteindelijk altijd even de ware aard laat zien. Maar wie is in hemelsnaam Coronel, of Van den Boog om clubiconen als Cruijff, Bergkamp en Jonk zo te beschadigen? Nee, eerder ligt de fatsoensloze schande aan de kant van dit soort niveauloze passanten. Waarom probeert Blind er weer tussendoor te glippen? Waarom accepteert hij niet dat hij voor een flink deel verantwoordelijk is voor het verval in Amsterdam. En, terzijde, hoe loyaal was hij eigenlijk naar Jol?
Cruijff is niet heilig. En ik vind zelfs dat zijn kans van slagen niet groot is, als hij niet inziet dat er ook op het gebied van de centen en de scouting moet worden ingegrepen. Ook zal hij ervaren dat de clubfilosofie (eigen jeugd) charmant is, maar tevens een garantie voor weinig titels.
Laat JC het evenwel de komende drie jaar (zoveel tijd is nodig) precies doen zoals hij wil. Met zijn status komt hem die kans toe.
Het is een gotspe dat daarvoor zoveel harde strijd geleverd moest worden en dat ene Coronel (gaan er duizend van in een dozijn) het zich permitteert om met de strontkar over Cruijff heen te rijden. Even ergerlijk is de intellectuele meute die de stront dan ook nog eens lekker inwrijft.

Geplaatst in Columns, Columns Leidsch Dagblad Reacties uitgeschakeld voor Coronel, Van den Boog, de nepintellectuelen, de strontkar en Cruijff

Coronel, Van den Boog, de nepintellectuelen, de strontkar en Cruijff

Ach, wat zijn er toch veel lui met prachtige fatsoensnormen. Hoogopgeleid ook. Die weten zich in moreel opzicht verheven boven Johan Cruijff. En daarbij, zij praten en schrijven netjes. Als er ergens strijd is gaan ze eerst verbaal sterk in overleg en daarna keren ze wang na wang toe. Laten we toch hopen dat al die moraalridders ons nooit ergens werkelijk moeten verdedigen. Met keurig spreken en de handen niet vuil maken – omdat je die meestentijds louter gebruikt om heel moedig het toetsenbord te bedienen en de ander de les te lezen – is nog nooit een strijd beslist.

Natuurlijk heeft Cruijff als geboren straatvechter her en der grenzen overschreden. Natuurlijk is het spel hard gespeeld. Natuurlijk weet Cruijff dat hij over enkele jaren, officieel verantwoordelijk of niet, wordt afgerekend op de ontwikkelingen binnen Ajax. Natuurlijk jaagt hij daarom nu de kogel door de kerk. En even natuurlijk spreken alle zuivere zielen zonder rottigheid op het achterste van hun tong daar dan weer schande van.
Sjonge, wat heeft uw Vrije Man een hekel aan alle halve intellectuelen die zo goed kunnen nadenken en schrijven en die het hart, durf daar eens aan te twijfelen, zeker op de juiste plaats dragen.

Liever niet, maar soms moet er gestreden worden. Dan volstaat pappen en nathouden niet. Als de zittende macht niet beweegt, kun je niet anders dan ‘vechten’. Maandag schreef ik al over ‘Respect voor Cruijff’. Hij doet het wel. Was Coronel eigenhandig opgestapt. Rik van den Boog? Blind?
Lang genoeg heeft de leiding van Ajax er een puinhoop van gemaakt. Jaren geleden, toen de Vrije Man nog voor Planet werkte, schreef ik al over de verloedering van de vereniging met de fraai historie. Verkeerde trainers, hopeloze transfers, tientallen spelers op de loonlijst, talentvolle jeugd laten gaan, financieel wanbeleid, slechte scouting, enzovoort.

Hoe goed was men in veinzen dat naar Cruijff werd geluisterd. Of wel een beetje luisteren maar dan weer zijn plannen als onhaalbaar afschilderen, als te rigoureus. Ook nu werd dat spel weer gespeeld. Het is precies die quasi-fatsoenlijke, op de consensus van de middelmaat gebaseerde wijze van handelen die Ajax geen goed deed. En waarmee Cruijff dus niets heeft. Als hij zijn nek uitsteekt moet het wel voor 100 en niet voor 99% gaan zoals hij het in zijn hoofd heeft zitten. Lijkt me logisch.

En wat doen alle ‘heren’. Die stappen na zoveel jaren matig presteren niet beschaafd op om de club geen verdere narigheid te bezorgen. Nee, die zoeken het gevecht met Cruijff en zijn niet te beroerd om daarna als verliezer na te trappen. Wel goed dat iedereen uiteindelijk altijd even de ware aard laat zien. Maar wie is in hemelsnaam Coronel, of Van den Boog om clubiconen als Cruijff, Bergkamp en Jonk zo te beschadigen? Nee, eerder ligt de fatsoensloze schande aan de kant van dit soort niveauloze passanten. Waarom probeert Blind er weer tussendoor te glippen? Waarom accepteert hij niet dat hij voor een flink deel verantwoordelijk is voor het verval in Amsterdam. En, terzijde, hoe loyaal was hij eigenlijk naar Jol?

Cruijff is niet heilig. En ik vind zelfs dat zijn kans van slagen niet groot is, als hij niet inziet dat er ook op het gebied van de centen en de scouting moet worden ingegrepen. Ook zal hij ervaren dat de clubfilosofie (eigen jeugd) charmant is, maar tevens een garantie voor weinig titels.
Laat JC het evenwel de komende drie jaar (zoveel tijd is nodig) precies doen zoals hij wil. Met zijn status komt hem die kans toe.

Het is een gotspe dat daarvoor zoveel harde strijd geleverd moest worden en dat ene Coronel (gaan er duizend van in een dozijn) het zich permitteert om met de strontkar over Cruijff heen te rijden. Even ergerlijk is de intellectuele meute die de stront dan ook nog eens lekker inwrijft.

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, De Dolende Man (roman) Reacties uitgeschakeld voor Coronel, Van den Boog, de nepintellectuelen, de strontkar en Cruijff

Eksekutif Kelas

(column uit de oude Leids Dagblad doos)
Jakarta stinkt, zes miljoen auto’s. Jakarta is geluidsoverlast, alle auto’s toeteren gemiddeld zes keer per minuut. Ik probeer uit te rekenen hoeveel keer per etmaal dat is. Vergeefs. Zoals ik ook het voetenbankje van mijn treinstoel niet meer uit de kinderstand krijg. Geeft niet, het gemoed is opgelucht want ik ga de gekte van Jakarta ruilen voor de rust van Bandung, vroeger ook al een geliefd oord van ons Hollanders.
Lees verder

Geplaatst in Algemeen, Gedane zaken Reacties uitgeschakeld voor Eksekutif Kelas

Poeder en rimpels

(van de CD ‘De leugen zat’)

Poeder en rimpels

zij heeft de grandeur
van poeder en rimpels
de tand des tijds
sleep haar schoonheid slechts aan
haar gang is trots, haar gang is eenzaam
maar wie haar ziet, moet stil blijven staan

refrein

zij droomt van Johnny
en van ‘dirty tango’s’
waarom was alles hem niet genoeg
maar als hij terug komt
gaat zij dat niet vragen
maar met hem vrijen tot ’s morgens vroeg

deze stad was haar bed
zij versleet alle mannen
ongrijpbaar en vrij
bood zij haar lichaam slechts aan
maar Johnny heeft ook haar hart genomen
sinds wacht ze en wacht ze om alleen te gaan

de kelner brengt
altijd twee van hetzelfde
de stoel naast haar blijft leeg
zij praat tegen het raam
straks valt hij binnen
hij kan zo weer komen
om dan voorgoed weer samen te gaan

Geplaatst in Gedane zaken, Liedjes Reacties uitgeschakeld voor Poeder en rimpels

Respect voor Cruijff

Je zou toch een euro krijgen voor alle keren dat de naam Cruijff deze dagen opduikt in de media? Aandacht zat voor de Ajax-revolutie, toch ervaart uw Vrije Man alle commentaren als weinig diepgaand. Daarom nog maar eens een poging om de aanstaande machtsgreep van Cruijff van kanttekeningen te voorzien.
Lees verder

Geplaatst in Columns, Columns Leidsch Dagblad Reacties uitgeschakeld voor Respect voor Cruijff

Lief blad

(van voor)
Lief blad

Nîmes, Boulevard Victor Hugo
herfst
kalmte
oude mannen spelen jeux de boules
een meisje koestert in de vensterbank
de najaarszon
zitten
kijken
generfd rood dwarrelt gewichtloos
door windstilte
daar ligt het, onberoerd, onbetreden
haar taak vervuld
‘verga in glorie, lief, mooi, onaantastbaar blad’
alles is goed

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, Gedichten (losse gedichten) Reacties uitgeschakeld voor Lief blad

Het leven

(van de CD ‘De leugen zat’)

Het leven

jij bent mismaakt en oneindig wreed
jouw ziek vermaak zijn bergen leed
de sterke help je, de zwakke trap je na
tegen elk onrecht zeg je ‘ja’

maar als je lacht, ben je wonderschoon
en is geluk weer heel gewoon
maar dat gevoel hou ik maar even vast
daarna vervloek ik weer jouw last

alleen met lui, die koud en ploertig zijn
maak jij plezier, heb je gein
je geeft geen krimp als ik om liefde smeek
dat noem jij dom, dat noem je week

zonder vragen diende jij je aan
het is aan mij om weg te gaan
je lacht, omdat je het antwoord kent
ik moet je nemen zoals je bent

Geplaatst in Gedane zaken, Liedjes Reacties uitgeschakeld voor Het leven

In jezelf

(van voor)
In jezelf

op Cannaught Place kruipt een vrouw
vergroeid
één hand omhoog
kromme aalmoesvingers
voel meelij, ook woede
dan  verder
en praten met de maker van mijn pak
over Krishnamurti
dat de vrede in jezelf zit
ook al groeit één hand omhoog

Oegstgeest, 29 november 1997

Geplaatst in Columns Leidsch Dagblad, Gedichten (losse gedichten) Reacties uitgeschakeld voor In jezelf

De titelloze charme van Ajax

Twee weken geleden stelde ik in de column ‘Welk iets meneer De Boer?’ al een serie vragen aan de leerling-coach van Ajax. Over de ontbrekende mentale hardheid repte ik enkele dagen later in Ajax streelt de hals van Spartak.
Alle vragen bleken relevant, zoals ook de vastgestelde weekheid tussen de oren.

De nederlaag (2-3) zondag bij ADO Den Haag leverde in dat opzicht niets nieuws op. Weg titel, kritiek alom, Cruijff moet verlossen en zo door.
Maar uw Vrije Man blijft de charme van Ajax onverminderd zien en vindt tegelijkertijd dat over de diepere oorzaak van de zo lange titelloze periodes weinig zinnigs wordt gezegd, ook niet door Cruijff.
Lees verder

Geplaatst in Columns, Columns Leidsch Dagblad Reacties uitgeschakeld voor De titelloze charme van Ajax

Buiten ben je niet verloren

Wees niet bang, er komt nog een laatste uitleg, ook al weet ik vooraf dat het zinloos zal zijn. Hooguit zal ik de verwarring verder vergroten. Maar als die er toch al is en er altijd zal zijn, wat maakt het dan uit dat mijn heldere, zeker niet valse, goedbedoelde geluid verloren zal gaan in dat koor van betweters.
Zo mijmer ik, snuit in de zon, ach, hoe heerlijk die warmte, luisterend naar wat tsjilpt en kwettert. Hier zit ik, hier ben ik, hoe volstrekt nutteloos en ver weg en totaal overbodig schijnt alle duiding je toe als je buiten bent. Dan overkomt het leven je, dat is maar het beste.
Opmerkelijk snel, steeds sneller neem ik de krant door. Waarom nog dit willen weten of dat, of al die toevallige, meestentijds vooral van zelfoverschatting getuigende columns tot je nemen? Laat het allemaal maar gebeuren.
Lees verder

Geplaatst in Columns, Columns Leidsch Dagblad Reacties uitgeschakeld voor Buiten ben je niet verloren