Studio Voetbal saai, niet PSV-Ajax

En het voetbal ploetert prachtig voort. Speeltuin, toch mooi, knullig, maar zo slecht nog niet. En onverminderd hopeloos getetter aan voetbaltafels. Een tijdje zette De Vrije Man zichzelf buitenspel, maar er blijft blijkbaar behoefte aan uitleg, bijles, sturing, haha.

De makke van ouder worden is het almaar wurgender besef dat Bob Dylan weliswaar door menigeen als profeet werd/wordt gezien, maar dat zijn ‘Times, they are changing’ van puberale onbenulligheid is. Er verandert niets. Niet op het wereldtoneel en al helemaal niet in het incestueuze ‘wereldje’ van de baljunks.

Vrouwlief verkaste subiet met boek naar bed toen ik zondagavond na tijden weer eens een oude beroepsdeformatie oppikte en afstemde op Studio Voetbal. Pfft, waar begin ik aan, verzuchtte ik al na tien luttele minuten. Het programma steekt nog steeds matig in elkaar. Niemand die erover nadenkt? Niemand die evalueert, alsof het een echt journalistiek programma zou zijn?

Teveel bewegend beeld, gekakel, een overdosis onderwerpen die dwingen tot ‘even eraan ruiken en dan vlug verder’. Heikele vragen die onaangeroerd blijven, tenslotte moeten de lijntjes open blijven. En daar kwamen zondagavond nog wegwerpgasten bij: Willem van Hanegem en Henk Spaan.

Uit de pen van Spaan stromen wel eens gekruide voetbalwijsheden (hoewel de Ajax-blik vaak vertroebeld en ik al helemaal niet wil spreken van literaire kwaliteit), uit de mond zelden. Afwachtend, ondergeschikt bijna.
En dan (gewezen?) volksheld Van Hanegem. Willem zei dit keer nog veel voor een zwijger, maar te vaak toch had hij iets weer niet gezien of vond hij het vreemd ergens een mening over te moeten hebben.

Van Hanegem kon goed voetballen en hij is prettig authentiek zichzelf gebleven. Maar zijn aanwezigheid in praatprogramma’s over voetbal is niet zo’n lolletje meer. Puur inhoudelijk dan, hé. Niet omdat hij af en toe belichaamt dat onder een ruwe bolster lang niet altijd een blanke pit schuil gaat. Interesseert de Vrije Man niet. Wie denkt over een blanke pit te beschikken werpe de eerste steen. Nou, wie?

Ook inhoudelijk, waar het ging om PSV-Ajax, miste ik weer zaken. Zondag gekeken naar Manchester-Fulham? Ik ook niet. Toch weet je zeker dat die 1-1 tot stand kwam in een draak van een duel. Mogen wij weten hoeveel geld er in City gepompt is de laatste 5 jaar. En hoeveel in Fulham? Begrotingen?
Ajax en PSV zijn er kruideniers bij.

Een andere keer over de rek die er nog in zit. Over hoeveel beter het nog zou kunnen en dat het onzin is dat er in Italië, Engeland, Spanje zo oogstrelend veel beter gebald zou worden dan in onze Mickey Mouse competitie. Nu alleen even vaststellen dat er aan de tafel van Jack ook wel een pluimpje vanaf had gekund voor wat PSV en Ajax (alleen in verdedigende zin) in Eindhoven lieten zien.

Kijk naar het geld, kijk naar wie er bij beide clubs de laatste jaren werden weggekocht en zie dan dat het spel in de lichtstad zo slecht niet was.

Saai? Dan eerst nog even leren waarop je allemaal moet letten bij topvoetbal. Als het voetbal hier open is, wordt er gemekkerd. Is het gecontroleerd, eveneens. Wij zijn het land van de ‘kenners’ die zelfs te zeuren hebben na een behaalde WK-finale.

Studio Voetbal was saai, niet wat PSV en Ajax voorschotelden.

Nou ja, zo schrijvende begint de sportmaterie toch wel weer te leven.

Uw Vrije Man

Dit bericht is geplaatst in Columns, Columns Leidsch Dagblad. Bookmark de permalink.